Van Red Bluff naar Fort Bragg

Vanochtend vroeg vertrokken, want er staat heel wat op het programma vandaag. We hebben de warmte achter ons gelaten en gaan op weg naar de kust. Door de bergen (geen sneeuw vandaag) zijn we in Humboldt redwood national forest beland. Hier de avenue of the giants gereden. Hier staan allemaal hele grote bomen. Je voelt je heel erg klein tussen deze reuzen. Hier nog even een broodje gegeten en toen op weg naar de drive thru tree. Onderweg kwamen we nog langs de legend of the Bigfoot. Nancy ging natuurlijk even naar binnen om souveniers te kopen. Bas was even buiten gebleven en zag een slang op de weg. Helaas toen hij hem aan het filmen was werd hij diverse malen overreden. Nog geprobeerd om het verkeer te stoppen, maar iedereen reed gewoon over de slang heen. Zielig en alweer een trauma. Na een boel winding roads zijn we bij de grote oceaan aangekomen. Het is hier een stuk koeler. Eenmaal bij het hotel aangkomen blijkt dat we een mooi uitzicht hebben, alleen het internet op de kamer werkt niet vanwege een technische storing, dus we zitten nu in de lobby om jullie toch op de hoogte te houden.

Groetjes Bas en Nancy

Lassen Volcanic N.P.

Vandaag stond Lassen Volcanic N.P. op het programma. Volgens de laatste informatie was de weg door het park nog niet open, maar eenmaal bij het park aangekomen bleek datde weg gisteren tegen de avond geopend was. Lassen is een vulkanisch park dat deel uit maakt van de Pacific Ring of Fire en is ook nog actief. Het is een prachtige route door het park met als hoogste punt Lassen Peak 3187 meter. Op verschillende plaatsen komt er stoom uit de grond en er zijn diverse geisers actief. Het heeft wel wat weg van Yellowstone het ruikt erin ieder geval hetzelfde.(rotte eieren).(zwavel). We hadden wel verwacht dat er nog sneeuw zou liggen, maar niet zoveel dat er nog geskied kon worden. Het is een mooi gezicht als je er niet in vast zit. Op de terug weg veel gieren gezien en 1 parkiet! We gaan zeker nog een keer terug, want we hebben nog niet alles kunnen zien en het is echt de moeite waard.

Groetjes Bas en Nancy

Het avontuur

Vanochtend om 8.30uur vertrokken uit Klamath Falls. We hadden een mooie route uitgestippeld. Als eerst hebben we een bezoek gebracht aan de lower Klamath refuge. Hier zitten heel veel vogels waaronder de american white pelican en in de winter bald eagles. Hierna zijn we door lava beds national monument gereden. Vanuit dit park hadden we een mooie route door de bergen via medicine lake gevonden. De weg begon meteen met grind en ging over in asfalt met heel veel gaten in de weg. Er stonden borden nomotorized vehicels after this point. We hebben deze borden wel gelezen maar gewoon zonder er bij na te denken door gereden. De weg ging over in een verharde zandweg en hoe hoger we kwamen hoe meer sneeuw er op de weg lag. We zeiden tegen elkaar 'we hebben Amerika voor ons zelf' want we waren deze weg nog niemand tegen gekomen. Eenmaal boven werd de weg een goede asfalt weg en in de verte zagen we medicine lake liggen. Na een paar kilometer afgedaald te hebben lag er in eens heel veel sneeuw op de weg. Even gas geven, maar dat pakte even anders uit. Na 3 meter zaten we vast en konden geen kant meer op. Zo eerst maar even een shaggie om na te denken wat er gebeurd is en hoe gaan we hier weer uit komen dacht Bas. Nancy was meteen zand achter de wielen aan het gooien. Geprobeerd om achteruit eruit te komen maar achteruit is achteruit Nancy. Dit wilde niet lukken. Ineens bedachten we om de kofferbak leeg te maken en we hadden nog een gallon water in de auto liggen. Eerst dit water achter de wielen gegooid en vervolgens de fles als schep gebruikt. Dit alles klinkt best raar als het buiten zo'n 30 graden is en tot de enkels in de sneeuw op je sandalen. Na ook nog een paar flessen cola achter de wielen leeg gegooid te hebben zijn we de sneeuw gaan verwijderen achter de wielen. Toen er weer zand op gegooid en nogmaals geprobeerd. Nancy achter het stuur en Bas aan de voorkant duwen. Na een paar keer de auto heen en weer bewogen te hebben kreeg hij grip en reed naar achteren. Eindelijk we zijn bevrijd uit deze benarde situatie. Dit alles werd door een hert aanschouwd dat een paar keer langs ons heen was gelopen. Toen moesten we dus de hele weg weer terug rijden en zo'n 100 mijl omrijden. Verder was het een mooie route en hebben veel gelachen. Aan het eind van de middag in Red Bluff aangekomen en het is hier heel erg heet (42 graden). We kunnen nog steeds niet geloven dat we vanochtend vast zaten in de sneeuw. Na even lekker bij Applebbees gegeten te hebben zijn we met de auto maar even door de wasstraat gereden, want die was best een beetje vies.

Groetjes Bas en Nancy

Crater Lake National Park

Na een redelijk goede nachtrust zijn we in de loop van de ochtend op weg gegaan naar Crater Lake. Eerst zijn we langs upper Klamath lake gereden en daar gebeurde een wonder. We zagen een bald Eagle op een dijkje zitten. We konden helaas niet dichterbij komen, maar we hebben bewijs. Na een hele mooie rit bij Crater lake aangekomen. Dit is echt prachtig. Vanwege de sneeuw konden we maar een klein stukje van de rondweg om het meer rijden, maar was zeker de moeite waard. Zie foto's. Op de terug weg naar Klamath Falls zagen we langs de weg op een telefoonpaal een nest met 2 jonge bald eagles. We hebben een tijdje gewacht, maar papa of mama bald eagle wilde niet op de foto of film. Omdat het zo warm is zijn we door gereden. Het was een mooie dag en we kunnen er ook weer van genieten.

Gr. Bas en Nancy

Van Reno naar Klamath Falls

Na een gigantische klote nacht zijn we toch maar weer op weg gegaan. We hadden vandaag ook nog eens de langste rit voor de boeg van bijna 500 km. We rijden normaal om en om, maar Nancy was zo moe dat ze na 5 minuten rijden al in slaap viel. Daarom heeft Bas bijna de hele dag gereden. Was wel zo veilig. Het was een mooie route en veel dieren gezien onderweg. Bij Tule lake zijn normaal heel veel bald eagles te zien, maar na het visitors centrum bezocht te hebben zijn we er achter gekomen dat ze in februari al vertrokken zijn om naar het noorden te gaan. Er schijnen er nog enkele te nesten en hopelijk komen we die de aankomende dagen tegen. In de verte zien we steeds Mt. Shasta liggen. Dit is een van de vulkanen die hier aan de westkust liggen. De bedoeling was om ook nog een bezoekje te brengen aan Lava beds national monument, maar hier zijn we te moe voor. Het gaat verder goed met ons en het zal nog een tijd duren voordat we aan het idee gewend zijn dat Seppl er niet meer is.

P.s. Iedereen bedankt voor de lieve reacties

Liefs Bas en Nancy

Seppl

Helaas is vanochtend onze lieve Seppl overleden.

Wij zijn erg verdrietig en zullen hem erg missen.

Seppl is 15 jaar geworden en voor de mensen die ons goed kennen weten hoe gek wij op hem waren.

We gaan vandaag verder reizen maar weten niet of we vanavond nog wel zin hebben om iets te schrijven .

Bas en Nancy

Reno

Vanochtend geen goed nieuws uit Nederland Seppl is erg ziek en dat heeft wel een beetje onze dag bepaald. We zijn 's avonds naar de tribute show van Michael Jackson geweest en dat heeft voor de nodige afleiding gezorgd. Verder niet veel bijzonders gedaan dus dit is ons verslag van vandaag.

Groetjes bas en nancy

Via Lake Tahoe naar Reno

Beste volgers.

We maakte ons een beetje zorgen over hoe jullie de komende dagen door moesten komen en daarom hebben we even diep in de buidel getast en gezorgd dat we toch internet hebben. Vandaag een mooie rit van Bridgeport via Lake Tahoe naar Reno gehad. Vanochtend moesten we eerst de voorruit ijsvrij maken voordat we op weg konden. In South Lake Tahoe was het erg druk, omdat het vandaag Memorial day is. Vanaf morgen is het land dus weer van ons. Aan de oostzijde van het meer zijn we naar het noorden gereden en via een bergpas naar Reno gereden. Onderweg hebben we een broodje gegeten. Hier zijn we vriendjes geworden met een heel lief eekhoorntje. Dit eekhoorntje gaat het aankomende winter wel redden, want hij heeft een half brood en een kilo appels van ons gekregen. Een deel heeft hij opgegeten en de rest begraven voor later. Even later kwamen er ook nog 2 blue jays op de appels af. Na een emotioneel afscheid zijn we verder gereden naar Reno. We hebben een hele mooie kamer met jacuzzi en Bas is hier ook meteen ingedoken. 's Avonds gegeten bij het buffetrestaurant en dit was het beste buffet wat we ooit gehad hebben. Heerlijk. Sorry het gaat weer over eten. We zijn hier 2 nachten dus zullen morgen niet zo heel veel te melden hebben, maar je weet maar nooit. Heel veel groetjes uit Reno.